Ronde 6 van LSV-4G in Borgerhout

Zondag 28 januari 2024 moest LSV4G zich richting Borgerhout begeven. Hun ploeg drie stond net voor ons in de ranking. Een goede score was dus belangrijk.

Uw verslaggever op bord 1 kreeg nog eens een hoofdvariant tegen. Zo een die in de boekjes wel vermeld staan maar je op het bord bijna nooit tegen krijgt onder de 2100. Ik herinnerde me er nog wel iets van maar ga dat hoofdstukje deze keer toch dringend eens herbekijken. Het is waarschijnlijk 15 jaar geleden dat ik die variant nog eens bekeken heb. Ik speelde dan ook niet het beste plan in een strategische stelling met veel gemanoeuvreer en rond zet 15 daagde het me dat ik in de penarie zat. Tijd dus om snel eens de borden bij de rest van ploeg te bekijken. 

Een blik naast me werpend zag ik dat Jeroen op bord 2 zijn witte knol al op e6 had kunnen planten. 

Dus dat zag er alvast heel goed uit. De stelling van Timothy op bord 3 was gelijk opgaand. Het jeugdig geweld dat tegenover Ferry zat had zijn trukendoos opengetrokken en probeerde Ferry te verleiden tot haastige spoed in een openingstrucje. Maar de jaren ervaring, lees eerder wel slecht te hebben gereageerd in die variant, gevolgd door een preek van de ploegkapitein, hebben Ferry alert gemaakt voor dergelijke trucjes en hij wist zich veilig door het mijnenveld te navigeren. Zijn stelling zag er nog wel wat gedrongen uit maar er waren nog geen potten gebroken. 

Me terug naar mijn eigen bord begevend probeerde ik me terug op mijn eigen stelling te concentreren. Wat gegeven de erg slechte akoestiek van de open cafetaria niet gemakkelijk was. Gelukkig had ik de voorzienigheid gehad mijn recent op het Queens of The Stone Age concert gekochte oordopjes mee te nemen. Nadat ik deze in had geplugd en de wereld uitgesloten lukte het concentreren terug en kon ik werk beginnen maken van het terugklauteren uit een slechte stelling. Jammer genoeg vergt dergelijk rekenwerk wel wat tijd. Ik had na mijn recente nederlagen in nakende tijdnood wel mijn les geleerd, met 30 sec increment kan je veel doen. Ik putte dan ook inspiratie uit kompaan Jeroen die al geruime uur met nog 2 min op de klok aan het spelen was. Al was er met zijn stelling toch iets fout gelopen. Waar hij de stelling met Harry de H pion verder had kunnen opentrekken had hij het in tijdnood te snel dicht geschoven en Harry werd op h5 geblokkeerd. In zijn haast vergat Jeroen vervolgens dat zijn paard op e6 niet onaantastbaar bleef en plots had zwart een voordeel.

In tijdnood op alle borden werd als eerste de partij op bord drie beslecht. Daar liep de ploegkapitein zijn eerste nederlaag van het seizoen op. De ondergang van de kapitein werkte echter als een rode lap op een stier en de troepen beten zich nog harder in hun stelling vast...

Nog steeds overlevend op de increment bleef Jeroen strijden op het scherp van de snee in een complex eindspel. Zelf was ik ook best tevreden met mijn spel in tijdnood. Niet alleen slaagde ik er in om 20 zetten te spelen met minder dan 5 minuten op de klok, de stelling klaarde beetje bij beetje op en mijn stukken kregen ademruimte. Ik had hoop voor na zet 40. Waar mijn tegenstander onder dezelfde tijdsdruk stond als uw verslaggever had Jeroen zijn tegenstander echter nog tijd genoeg. Het snelle spel van een Jeroen in tijdnood diende blijkbaar niet enkel mij tot inspiratie. Jeroen zijn tegenstander blitzte vrolijk mee en had zijn oog laten vallen op de nog steeds op h5 geparkeerde Harry.

Enkele zetten nadat Harry was gevallen had Jeroen dan ook de score terug gelijk gebracht 1-1. Dit nog voor hij die zuurverdiende extra tijd zou krijgen na een uur blitzen. Ferry en uw verslaggever passeerden gelukkig enige tijd later ook allebei de 40ste zet en de druk was even van de ketel.

Het zal mijn trouwe lezers misschien opgevallen zijn dat er nog geen stelling van mijn partij gedemonstreerd is. Waar mijn oordopjes mijn concentratie tijdens de partij erg hebben geholpen, zo verstoorden ze helaas mijn routine na de partij en heb ik mijn notatie formulier naast mijn bord gelaten. Waar ik de partij nog wel wat kon naspelen, wat er in tijdnood allemaal gebeurd is, kan ik niet meer reproduceren. Maar na de 40e zet was de stelling opgeklaard naar gelijk materiaal en ongelijke lopers. Dus dat zat wel snor. 

Ferry had in zijn eerder verdrukte stelling besloten dat een rokade niet meer nodig was en liet Garry de g-pion oprukken. Toen ik Ferry zijn boterhammetjes zag boven halen om zichzelf terug de nodige energie te geven wist ik dat er mogelijk winst in zat. Wat er precies op zijn boterhammetjes zat weet ik niet, maar het duurde niet lang of Ferry stond een kwaliteit en twee pionnen voor. Waar zijn tegenstander een vrije h-pion had, die echter nooit van onder de druk van de toren kwam. Toen Ferry de loper van zijn tegenstander won vond deze het welletjes en gooide de handdoek in de ring. 2-1 voor de ploeg. 

Alle druk lag dus op bord 1. Mijn tegenstander moest winnen om gelijkspel te kunnen behalen en ging er dan ook voluit voor, wat geen eenvoudige opgave was gegeven het vele kabaal rondom ons. Heel goede oordopjes. Na heel wat gemanoeuvreer, mijn tegenstander ging volop voor de aanval, en waarschijnlijk wat te passief spel van mezelf, kwamen we, denk ik, ongeveer in onderstaande, om 23u30 gereconstrueerde, stelling terecht:

Op f6 slaan met de toren of niet op f6 slaan? Ook al zijn het ongelijk lopers, hier leek het me toch geen goed idee om wit een gedekte vrijpion te geven op f6. Zeker niet met de dames er nog op. Ik koos voor Tf7 gevolgd door Df8. Op elk moment kon wit voor een remisestelling gaan maar hij hield begrijpelijk de spanning erin en de dames op het bord. Enkele zetten later gingen de torens eraf en bracht wit zijn koning erbij.

Toen de klok richting 19u ging, de meeste feestvierders naar huis waren gegaan, en met elk nog 5 minuten op de klok, kwam ongeveer volgende stelling op het bord. 

Hier kon ik dus de dames ruilen door opnieuw te slaan op f6, maar ik was niet zo zeker of dit zo makkelijk remise te houden was. Wit zijn koning kan binnendringen via e5. Gegeven de tijdsdruk en de beperkte rekenkracht die ik nog overhad koos ik ervoor niet te slaan. Wit bracht zijn monarch verder richting mijn monarch, met de dreiging om binnen te dringen op h6. Hier zag ik helaas even de boogeyman want in onderstaande stelling zag ik h6 spelen als een verzwakking, maar wel een mogelijkheid om wit tot eeuwig schaak te dwingen door zelf een matdreiging te genereren.

Erop of eronder dacht ik, goed beseffend dat mijn dame van mijn koning weghalen risico inhield. Maar ik zag geen concreet gevaar, de klok tikte en ik besloot het er op te wagen. Wie weet blundert mijn tegenstander in tijdnood? Ik speelde Db5 met het plan om op Kg5 Dd3 Kh6 Dd2# te spelen. Nu, het liep helemaal geen mat, want hij kon zijn dame er tussen zetten. Maar nog beter na het te snel door mij gespeelde Dd3 was natuurlijk onderstaande sequentie die mijn tegenstander meteen gespot had.

Zo werd het ondanks een strijd van 5 uur toch maar 2-2 voor de ploeg en moest ik me met schaamrood op de wangen terug naar huis begeven, mijn notatieformulier (doelbewust?) vergetend. De dame slaan op f6 of niet? Het heeft mijn nachtrust toch wel enigszins verstoord. Gelukkig helpen deze therapeutische blog posts me wat :-) 

Om toch nog in schoonheid te eindigen, het einde van Jeroen zijn partij: