Ploeg 1 tegen de jeugd

Slechts een week na de vorige ronde mochten we onze (gedeelde) leiderspositie gaan verdedigen uit tegen de KGSRL, een halve thuismatch dus. De titel van de jongste ploeg zullen we niet winnen, onze tegenstanders wel. We speelden op 7 van de 8 borden tegen jongere spelertjes en gemiddeld waren ze 2 jaar jonger.

Het was vrij druk in Gent. Toen ik met mijn fiets over het Sint-Pietersplein reed dacht ik dat onze supportersbussen al waren toegekomen, maar het bleek een betoging te zijn om Palestina te steunen. Wat later slalomde ik me tussen trams, bussen en wandelaars tot aan schaakhuis Caïssa. Ik kwam net op tijd toe (de openingsspeech begon net) in de speelzaal, en zag nog maar een halve ploeg zitten. Tyani, Ward en (uiteraard) Roel waren iets te laat.

 

Na een goed uur spelen was er op enkele borden al wat duidelijkheid. Roel speelde de opening niet zo goed en stond al wat minder. Bij Dries, Tyani, Lennart en Ward leek het nog gelijk, al stond die laatste wel wat passiever. Joris stond een pion achter, die lastig terug te winnen leek. Gelukkig kon hij wel zijn tegenstander afleiden door te zeggen dat er 2 spinnen in zijn haar zaten. Ik zag niet lang daarvoor ook een klein spinnetje over het bord lopen, ze waren daar vroeg met Halloween vieren in Gent.

 

Robbert had een aangename stelling en leek de koning aan te vallen. Ikzelf had al 2 ronden niet kunnen offeren, dus ik deed dan maar een correct (ondanks wat al mijn teamgenoten durven te beweren) pionoffer. Maar dat pionnetje was nog maar een voorbode van wat volgen zou!

 

Nog een uur later ging het bij Roel en Ward van kwaad naar erger, beiden stonden erg passief. Tyani overleefde de opening goed maar zowel zij als haar tegenstander lieten met veel pretentie hun eigen paarden instaan om een ander aan te vallen. Lennart is duidelijk fan van toreneindspelen aangezien hij er weer een op het bord kreeg. Ook Robbert leek naar een eindspel te gaan. Dries stond zoals we hem kennen nog steeds gelijk, en ik begon ondertussen aan de meest geniale zettencombinatie van mijn carrière (en misschien wel van de Belgische schaakwereld). Joris toverde zijn mindere stelling om in een betere, het zag er dus goed uit op bord 6.

 

Ik zal u niet langer op uw honger laten wachten, ik heb u een geniale partij beloofd en u zal ze hier krijgen. Er is zo net 15...h6 16 0-0-0 Td8 gespeeld.Wat zou u spelen in deze stelling?
 

 

Mindere goden zouden hier gewoon hun paard terugtrekken, maar uw favoriete verslaggever speelde hier 17 Pxe6!! (h5 is trouwens ook een prima zet). Na 17...fxe6 18 Td6 bedacht ik dat mijn tegenstander weinig kon doen. Hij vond een van de betere verdedigingen met 18...Kf7. Ik stond dus al een paard achter en moest wel met een plan komen, vindt u de enige zet?
 

 

Hier speelde ik het nog genialere 19 Txe6!! en het is al boeken toe. Hierna moest ik nog een aantal enige zetten vinden, zie hier hoe mijn 'Immortal Game' eindigde:

19. Rxe6 Kxe6 20. Qg4+ Nf5 21. Qxg6+ Ke7 22. Bxd7 Qxd7 23. Qf6+ Ke8 24. Qxh8+ Kf7 25. Qf6+ Kg8 26. e6 Qd5 27. Qf7+ Kh8 hier heb ik veel winnende opties, maar de mooiste is 28. Bg5 Rg8 29. Qf6+ Kh7 30. Rd1 Qxd1+ 31. Kxd1 hxg5 32. Qxf5+ 1-0

Niet veel later was Tyani klaar. Haar partij bleef de hele tijd in evenwicht, en dan is remise een logisch resultaat. Bij Ward volgde helaas ook een logisch resultaat. Als 1 kant haar stukken op veel betere velden kan zetten, zijn de tactiekjes die uit de stelling vloeien meestal niet in het voordeel van de passieve kant. Zo werd het 1,5-1,5.

 

Roel kon zijn partij niet meer redden. Na een mindere opening speelde zijn tegenstander heel sterk en maakte het goed af.

 

Gelukkig kwam Joris met een grote glimlach naar beneden. Hij koos slim voor een beter eindspel, en waar hij bijna elke zet een trucje dreigde liet zijn tegenstander zich bij de laatste vangen en was het punt zo nog sneller binnen. De 0 is weg voor Joris, en zo stond het 2,5-2,5

 

Dries had een remise, de partij leek me nooit in het voordeel van wit of zwart geweest te zijn. Maar eigenlijk heb ik te weinig gezien van de partij om hierover te oordelen.

 

Met een 3-3 score en Lennart die me leek te gaan winnen en Robbert die minstens remise had zag het er dus goed uit. Maar ik had wellicht het eindspel van Lennart fout ingeschat toen ik zag dat hij een half uur later moest vechten voor een halfje.

 

Gelukkig is Robbert er nog. Hij manoeuvreerde in een toreneindspel grootmeesterlijk zijn toren heen en weer, om op het juiste moment toe te slaan. El Capitán speelde het goed uit en zo hadden we minstens 1 matchpunt. Robbert heeft trouwens net als 1 andere speler die ik al te veel bewierookt heb een mooie 3/3.

 

Lennart bleef vechten en haalde sterk een halfje uit de brand. Zo winnen we met het kleinste verschil en staan we zelfs alleen leider! Bij enkele teamgenoten blijft de ambitie nog steeds behoud, maar met een goed resultaat in de volgende ronde mogen we die ambitie toch bijstellen.

 

 

 

Groeten en tot volgende keer!

Je kapoen,

William