Ploeg 1 maakt zich op voor eindsprint

We moesten ons herpakken na vorige week. Dat lukte ook, u kan hier lezen hoe. Na afloop vertelde Roel nog over zijn frustraties (als leerkracht Nederlands) over de taalkennis bij zijn leerlingen. Speciaal voor hem probeer ik een verslag te schrijven zonder taalfoudten.

Afgelopen zondag mocht de eerste ploeg op bezoek bij de rode lantaarn, Pantin 1. Aangezien het heel spannend is in de stand was het doel duidelijk: zo hard mogelijk uithalen om met een goede uitganspositie de laatste ronden in te kunnen gaan. Omdat ik zaterdag voorstelde om na de partij iets te gaan eten, deed Dries nog eens mee. Hij ging samen met Robbert, Tyani en mezelf met de trein. Die 4 andere deugnieten waagden het om met de auto naar Brussel te gaan.

Ik was voor de ronde nog snel op zoek gegaan om eten, waardoor ik een paar minuten voor het startschot in de zaal was. Tot dan liep alles vlot, maar toen schrok ik me een ongeluk. Ik wandelde naar onze borden en zag iets wat ik nog nooit zag... Roel was zowaar op tijd! Als zo een dingen gebeuren, dan weet je dat er een mooi ploegresultaat kan inzitten.

De partijen begonnen overal goed. Robbert, Roel, Dries en ikzelf zaten in stellingen die voor ons bekend waren. Terwijl Parcival 20 minuten wachtte op een tegenstander, stonden ook Joris en Lennart (die 1 a3 mocht weerleggen) minstens gelijk. Bij Tyani leek het eerst alsof ze de variant minder goed kende, maar op de klok zou je dan weer het omgekeerde denken.

Het bleef eigenlijk goed gaan. Mijn tegenstander zorgde zelf voor een eeuwige zwakte, waarna ik lang nadacht of ik mijn loper wel wou afgeven voor een paard (wat ik uiteindelijk ook deed). Na dat lang nadenken keer ik rond. Ik zag dat Dries net een zettenherhaling weigerde, hij kende zijn exacte stelling nog van een partij van 4 jaar geleden. Parcival had ondertussen een tegenstander, en net na de opening had onze tweedebordpspeler mooi zijn stukken ontwikkeld terwijl zijn tegenstander vooral pionnen ontwikkelde. Roel had een aangename stelling, hij moest alleen uitzoeken welk stuk er op c5 wou staan. Of wou hij de c-lijn openlaten voor zijn zware stukken? Keuze op overschot, dat komt wel goed.

Bij Lennart ging de partij over in een variant die vrij gelijk was, alleen was die a3 van op zet 1 niet zo nuttig. Robbert stond iets beter maar had nog veel werk voor de boeg. Tyani had een aangename stelling op het bord en de klok: haar tegenstander had nog maar de helft van zijn begintijd na 12 zetten. Joris had 2 heel mooie lopers en sloeg wijselijk het remise aanbod af. Door de partijen van de 2 laatstgenoemden schreef ik in mijn hoofd al 0-2 op (stiekem zelfs 0-3 door mijn partij).

Nog later werd er veel duidelijk. Ikzelf kon van de zwakte van mijn tegenstander de controle nemen en in 25 zetten winnen. Tegelijk klaar was Parcival, die zijn mooie stelling door een leuk tactisch zetje kon omzetten in een winst. 0-2, en er kwamen nog winsten aan.

Robbert zijn tegenstander wou Pal Benko imiteren met een tijdelijk pionoffer, maar Robbert wou die niet teruggeven. Ook Joris zijn stelling werd steeds beter, ik dacht dat hij de volgende was die ging winnen.

Na de analyse met mijn sympathieke tegenstrever ging ik nog eens gaan kijken. Robbert stond een stuk voor, ook Joris stond gewonnen. Ook Roel had nog steeds controle over de partij, net zoals Lennart. Dries had een interessant eindspel met een dame tegen 2 torens, maar Robbert (die ondertussen gewonnen had) en ik bespraken de stelling en kwamen tot de conclusie dat het moeilijk was, maar ook dat Dries zijn a-pion nog een troef was.

Enkel bij Tyani was het gekeerd. Ze dacht een combinatie te hebben die tot mat leidde, maar haar tegenstander speelde heel goed in tijdnood en had nog een venijnige oplossing. Zo kwam ze in een eindspel met een pion minder dat wel houdbaar leek.

Roel was als volgende klaar, hij won al bij al vlot met een goede partij. Bij Dries was die a-pion een tweede dame geworden, zo won hij ook. 0-5 maar er moesten nog punten komen.

Tot mijn verbazing was Lennart als eerste beneden, ook hij won. Hij had wel een goede stelling maar ik dacht dat het nog lang ging duren. Zijn tegenstander maakte in tijdnood extra foutjes en zo kon Lennart de 0-6 noteren.

Joris won ook. Zijn tegenstander, die volgens mij een van de meest vrolijke schakers van het land is, gaf uiteindelijk op. Dat mocht zeker al een paar uur vroeger. Met 0-7 was Tyani nog aan het vechten voor een remise, met resultaat. Ze kon het interessante eindspel gelijk houden en de eindscore vastleggen.

Zo winnen we met 0,5 - 7,5! Een straf resultaat, wat ons terug leider maakt in het klassement. Al is het heel spannend, aangezien Borgerhout (waar we trouwens al van wonnen) een half bordpuntje achter ons zit. Ook andere ploegen zitten ons op de hielen. Onderaan lijkt Pantin ten dode opgeschreven.

Binnen 2 weken spelen we thuis tegen de sloebers van Opwijk, tot dan!

Je kapoen
William