Maastricht 2023: Manillen en gilets

Naar jaarlijkse traditie trokken er weer enkele volwassenen van Lokeren naar Maastricht voor het ondertussen 15e BPB Limburg Open. U kon al een kort geschreven verslagje lezen van Annelies, maar hier is eindelijk een verslag van iemand die alles meemaakte vanop het slagveld zelf. Normaal ben ik iets sneller met verslagen, maar iemand (ik zeg niet wie, anders wordt Jo wellicht kwaad op mij) ging een verslagje schrijven waar ik nog steeds op wacht. Wie weet komt er dus nog een 2e verslag, maar voorlopig zal u het met het mijne moeten doen.

Vrijdagochtend, 11u. In Lokeren kruipt Stef met halfopen ogen rechtstreeks vanuit zijn bed de auto in. Hij ging samen met Ferry en chauffeur Timothy al vroeg op pad om van de rit naar Maastricht een heuse restaurant- en kroegentocht te maken. Met gevolg dat ze zelf te laat waren om aan te melden, dat hebben 2 goede zielen dan maar gedaan.

Ikzelf ging die middag van mijn werk naar huis om opgehaald te worden door Veerle en Thomas. Met goedgevulde wagen en een lichte vertraging gingen we de baan op, waar de gps ons verstandig Antwerpen en het meeste van Brussel deed ontwijken. Er werd veel gepraat over onze nieuwe hobby, bridge. Daarnaast was er ook nog veel mentale voorbereiding op het weekend en uiteraard ook geroddel over onze toekomstige kamergenoten.

Eenmaal aangekomen in het huisje begon Thomas, die ons gastronomisch wou verwennen dit weekend, in sneltempo aan het eten. Veerle en ik gingen ondertussen iedereen aanmelden, behalve de Jo's. Jo Sonck speelde niet mee in het weekend, hij was mee als coach. Bij Jo Laureys was de fietstocht iets langer uitgevallen dan gepland en verwachtte de ronde dus niet te halen. Achteraf gezien was dit heel nipt nog gelukt, maar het was al te laat. Maar de vraag was vooral, waar is Ferry zijn gilet?

Terug aan het huisje was Thomas net klaar met de spaghetti. Een spaghetti die zo snel en zo lekker gemaakt is, dat moet wel een wereldrecord zijn. Met goedgevulde maag trokken 5 strijders naar de zaal. De pronostiek van uw favoriete reporter was 4/5 deze ronde. En dat haalden we. Ikzelf won van de hoogst gerate vrouwelijke Belgische schaker Hanne Goossens (2170), Stef en Timothy speelden remise tegen spelers die sterker waren dan hun elo deed blijken. Veerle en Ferry wonnen ook hun eerste partij.

Het was een korte nacht, aangezien voetbalclub MVV een play-off match speelde op zaterdag. Omdat hun stadion naast de tornooizaal ligt en de organisatie het geluid wou vermijden waren de rondes wat vroeger. Over de resultaten van die dag willen onze voorzitter en ikzelf liever niet praten. 's Avonds verwende de Sergio Herman van Melle ons met een overheerlijke barbecue. Daarna trokken enkelen op café, de rest begon te kaarten terwijl de kip 'geslowcookt' werd op de uitdovende barbecue. Veerle en ik hadden weinig medelijden met Thomas en de Jo's, toen plots professioneel maniller Stef binnenkwam. Hij 'coachte' de kaarters zeer goed (lees: commentaar geven), maar toen was het aan hem. Thomas en Jo L speelden ons van het kastje naar de muur, maar dat lag uiteraard aan de kaarten. Ik heb in het hele weekend slechts 1 boom in het kaarten verloren, en dat was met Stef. U doet met deze informatie wat u wilt. Voor het slapen restte er dan nog maar 1 vraag: waar is nu die verdomde gilet? Na hem al eens teruggevonden te hebben was die weeral zoek.

Dag 3 ging al beter voor onze schakers. We haalden allemaal wat punten, en vooral Timothy schoot eindelijk in gang. 's Avonds aten we heerlijke kip, en werd de duivelse gilet voor goed opgeborgen dat deze nooit meer kon ontsnappen. Na het filosoferen over schaken, bridge en wiskunde kropen we op tijd in ons bed, want we moesten er vroeg uit.

De laatste dag brak aan, en de vermoeidheid was zeker te merken. De ronde verliep iets minder dan gehoopt, maar onze superster Stef won en bracht zijn score op een ongeslagen 4/6. Thomas kwam nog langs met een heerlijke picknick, wat ons iets te veel in vakantiegevoel bracht. De laatste ronde was collectief wat minder. Ik speelde met veel tegenzin om te schaken een saaie remise, Stef verloor zijn ongeslagenheid.

Als we de eindrekening maken heeft Stef het van ons huisje het best  gedaan. Een mooie 4/7. Ikzelf speelde niet goed maar haalde toch 2.5/7 tegen allemaal hogere elo's. Veerle en Jo speelden op hun niveau, Timothy en Ferry waren niet zo tevreden van hun tornooi.

Maar tijdens dit weekend speelde nog een clubgenoot mee, Maxim. Hij sliep niet bij ons, maar dat bleek het juiste recept voor een straffe prestatie. Hij haald een ongelooflijk knappe 6/7 en werd alleen eerste in de C2-reeks! Een mooie tornooioverwinning, en de weinige partijen die ik van hem zag leken zeer goed.

Daarna trok iedereen huiswaarts en kwam iedereen (met of zonder gilet) veilig thuis.

Alle uitslagen en standen kunnen hier gevonden worden: https://limburgopen.nl/en/

Dit was het verslag van Maastricht 2023, tot volgend jaar!

Je kapoen,
William