De eerste thuismatch van ploeg 1
Onze eerste ploeg mocht opdraven voor haar eerste thuismatch van het seizoen. Voor die gelegenheid deed Ward mee, hij maakte zijn seizoensdebuut. We speelden net zoals vorig jaar in de 2e ronde tegen Mechelen 1. Als we dat resultaat konden herhalen, zag het er mooi uit voor ons. Voor het eerst sinds lange tijd was de Kloosterstraat in Merelbeke onze speellocatie. In de refter waar het nooit donker maar ook nooit licht is barstte de strijd los.
In het begin had ik wel wat schrik. Als je Roel bijna op tijd ziet toekomen (slechts enkele minuten te laat), weet je dat het een vreemde dag wordt. Zeker als ik eens rond keek was het duidelijk dat we serieus ons tenen gingen mogen uitkuisen.
Na een dik uur spelen was er al een klein wonder geschied: zowel Ward als ik stonden in dezelfde ronde mooi ontwikkeld en veilig gerokeerd, nu Joris nog...
Tyani had een symmetrische stelling, maar stond wel actiever. Lennart leek al snel naar een eindspel af te ruilen, terwijl Robbert een ambetante koningsaanval tegen kreeg.
Parcival knoeide wat in de opening, achteraf bleek dat hij enkel de theorie voor wit kende. Joris stond om het zacht uit te drukken dramatisch. Hij had passieve stukken en een koning in het midden, en alle tactiekjes in de stelling waren alleen maar in het voordeel van zijn tegenstander. Gelukkig kwam Roel wel goed uit de opening in een vertrouwde stelling.
Een uur later was er al wat meer duidelijk, de eerste resultaten kwamen binnen. Bij Joris ging het van kwaad naar erger, zijn slechte stelling was uitgedraaid op minder materiaal en zelfs mat. Een partij om snel te vergeten.
Maar in de meest barre tijden kunnen we altijd rekenen op El Capitán. Robbert pareerde goed de koningsaanval, en kreeg een mooie (zwarte) pion op b2. Hij stopte alle dreigingen, en toen hij naast een mooie stelling 2 pionnen in het voordeel kwam, gaf zijn tegenstander er de brui aan. Zo hingen de bordjes weer gelijk.
Niet veel later was Lennart klaar. Hij kwam uiteindelijk in een toreneindspel waar zijn tegenstander niet zo handig speelde. Hij kwam een pion voor, maar speelde zijn randpion net een veldje te veel vooruit waardoor er niets meer in zat tegen zijn jonge, talentvolle tegenstander. 1,5-1-5
Ik ging kijken bij Roel, en had al wat schrik. Hij leek heel veel moeite te hebben om geen stuk te verliezen op de e-lijn, toen ik zag dat hij gewoon een stuk voor stond! Een offer van zijn tegenstander strafte hij goed af, en zo versloeg hij mooi de regerend Vlaams Kampioen.
Parcival moest zijn mindere opening betalen met verlies van een kwaliteit. Hij had wel actieve stukken, maar toen de dames werden geruild had ik de hoop opgegeven. Gelukkig stond Tyani nog even actief en had ze ook nog een pion meer.
Ik stond nog steeds gelijk, terwijl Ward een zeer interessant stukoffer speelde en er zowaar compensatie voor kreeg.
Ik was diep aan het nadenken toen ik zag dat Parcival klaar was. Hij had nog een remise getoverd, hoe hij dat deed heb ik gemist. Waar hij vorige ronde wellicht een halfje liet liggen, kon hij nu een halfje stelen en zo was het universum weer in evenwicht.
Met een 3-1 voorsprong was ik de volgende die klaar was. Ik kreeg en IQP, en wist dus dat ik moest drukken op de koning van mijn tegenstander. Hij bleef verdedigen en speelde alles behalve ambitieus om dan remise aan te bieden. Door mijn aangename stelling op het bord (en vooral op de klok) speelde ik nog even door. Op het moment dat we afwikkelden naar een iets beter eindspel voor mij, blunderde mijn tegenstander in een tactische combinatie een stuk. 4-1 en op de andere borden zag het er prima uit.
Tyani stond na heel wat ruilen goed. Een eindspel met elk 2 lopers, maar wel 2 pionnen extra voor onze jongste ploeggenoot. Ze ruilde nog 1 loper en kon goed afwerken en de ploegwinst binnenhalen.
Ward had veruit de interessantste partij, met een stukoffer dat veel opbracht. Zijn tegenstander verdedigde goed, maar er zat wellicht wel wat meer in. In een interessant eindspel met ongelijk materiaal berustten beide in remise.
5,5-2,5 , net zoals vorig jaar. Hiermee staan we samen op kop met Zottegem, wat eigenlijk wat ironisch is aangezien we meeste seizoenen tegen hen strijden voor het behoud.
